Öyle Güzel Bir Yer Gördüm ki...

Öncelikle; bu yazıyı okuyan herkesin, günün birinde anlatacağım yeri görmesini içten dilerim...
Yazının bir bölümünü de karnımdaki 36. haftasına başlayan bebeğim için yazacağım.

Hayatımda gördüğüm en huzurlu, en güzel yerlerden biri olarak aklıma kazınan Chicago Botanik Bahçesi'ni hiç unutamayacağım. Kocaman karnımdaki minicik oğlumla birlikte, çok güzel bir gün yaşadık. Umarım ki, oğlum da annesinin karnındaki bu mutlu gününü ileride buradan okusun ve ruhu, kalbi bu bahçe gibi, bu bahçede geçirdiğimiz bu güzel gün gibi huzurlu olsun hep...

Bu bahçede, karnımda bebeğim varken, bir cennetin içindeydim ve geçmişteki kötü, üzücü ne varsa bir nevi silindiğini, iyileştiğimi hissettim. 17 Ekim 2014 günü, bu manzaranın içinde kafa karışıklıklarımı, çözemediklerimi, sıkıntılarımı, üzüntülerimi olduğu gibi kabul ettim.

Chicago Botanik Bahçesi'nde gerçekten çok pahalı ağaçlar var, çok göz alıcı ve dev bir bahçe. Çeşit çeşit farklı bölümlerden oluşuyor, tüm bu alanlara çok büyük yatırımlar yapıldığı belli, buna rağmen giriş ücretsiz. Çünkü bahçenin on binlerce bağışçısı var. Gezerken her köşede bulunan plakalarda, bağışçıların adlarına ve minik notlarına rastlıyorsunuz. İşte bahçenin çok hoş bölümlerinden birinde, 40'lı yaşlarında bir karı-koca ve içlerinden birinin annesi olduğunu tahmin ettiğimiz daha yaşlı bir bayanla karşılaştık. Yaşlı bayan tekerlekli sandalyesindeydi, başında saçlarının bir bölümünü örten bir örtü vardı, son derece şık ve yaşına göre oldukça da hoştu. Maalesef gözlerinden usulca yaşlar dökülüyordu. Ben karnımdaki bebeğime cennetin içinde olduğumuzu, gelecekte yaşanacak çok güzel günlerin olduğunu anlatırken, o kaybettiği eşinin hatırasına yaptırdığı bu cennet köşede, geçmiş güzel günlerini anıyordu. Tezatlarla dolu dünyanın içinde bu iki apayrı duygu birleşti, ortak bir derin his yakaladı. Belki ben kaybedilenin ardından çekilen derin acıyı bildiğimden, yaşlı bayan da mutluluğun nasıl yaşandığını iyi bildiğinden, belki esas şimdiki bu yeni duygularımızı yeni öğreniyor olduğumuzdan, birbirimizi çok iyi anladık. Belki bir kaç yıl önce bugün ben onun hislerinde olmuştum, belli ki o da aynı sıralarda benim şimdiki mutluluğumu yaşamıştı. Deniz ve benim, bahçenin bu köşesinde bir fotoğrafımızı çekmeyi teklif etti, biraz da sohbet ettik. Düşündüm ki, bu fotoğrafla, en azından bu bayanın hatıralarında, biz hep mutlu olacağız. Ne güzel...

Chicago Botanik Bahçesi - İşte bahçenin çok hoş bölümlerinden birinde, 40'lı yaşlarında bir karı-koca ve içlerinden birinin annesi olduğunu tahmin ettiğimiz daha yaşlı bir bayanla karşılaştık.

Hamilelikten mi ayaklarım bir karış havada geziyorum ben? Bu güzel düşünceleri bana veren, yazımı yazarken karnımda hop hop oynayan minik bebeğim mi? Annelik kafası nasıl oluyor bilemiyorum ama, bana kalırsa hamilelik kafası, çoğunlukla böyle bir şey işte :) İnsanın hayata daha güzel bakmasını sağlayan bir şey (hormon mu neyse artık) kesinlikle var :)) Ya da Chicago Botanik Bahçesi'nin havasında suyunda bir sihir var. Buraya gelen, bu güzelliğin içinde kendini bulan herkes böyle sarhoş mu oluyor? Bunun ihtimali de gayet yüksek bence :) Gezip bilen varsa bana söylesin; bu güzelliğin etkisi daha ne kadar sürüyor?

Not: Chicago'dan, Chicago Botanik Bahçesi'ne nasıl gidilir diye merak edenlere:
Ogilvie Transportation Center (Loop'ta bulunan) istasyonundan, Metra trenleriyle Kuzey hattında yer alan Glencoe kasabasına gidilir (yaklaşık 40 dakika sürüyor). Bu güzel kasabaya gelince, hemen istasyonun önünde yer alan 213 numaralı belediye otobüsüne binerek, (10 dakikada) Chicago Botanik Bahçesi'nin önünde inilir.
Metra Trenlerinin saatleri/ücretleri için: http://metrarail.com/
Glencoe Kasabası belediye otobüsü saatleri/ücretleri için: http://www.pacebus.com/